اشعار شهادت امام جعفر صادق

          ☺♪reza♪☻ 
            بازدید : 50
          سه شنبه 20 مرداد 1394
           نظرات (0)
        

بیمارى روح را دوا نیست
جز مهر تو اى طبیب حاذق

اى نور جمال كبریائى
اى نور تو زینت مشارق

روزی كه دمید نور خلقت
رخسار تو بود صبح صادق

از جلوه تو تبارك الله
فرمود به خلقت تو خالق

حسن تو خود از جمال زهراست
اى زاده بهترین خلایق

بر تخت كمال و تاج عصمت
آخر كه بود به جز تو لایق

تفسیر كمال ایزدى بود
گفتار تو اى امام صادق

باشد سخن تو جاودانى
بوده است چو با عمل مطابق

افسوس شدى شهید، آخر
از حیله ناکسی منافق

از داغ تو شد جهان عزادار
زیرا به تو عالمى است عاشق

ماتم زده‎ایم و غم چو دریاست
دل‎ها همه چون شكسته قایق

چنان پيچيده در ناى زمان فرياد يا زهرا
که داده خرمن هستى ما برباد يا زهرا

سرت بادا سلامت اى گل گلزار پيغمبر
که بلبل از غم گل از نفس افتاد يا زهرا

بهار ما مبدل بر عزا گرديد و فرزندت
شده مسموم زهر کينه از بيداد يا زهرا

به ياد پهلوى بشکسته و آن سينه مجروح
بسان نى چنان ناليد تا جان داد يا زهرا

در کاشانه اش از آتش بيداد مى سوزد
به جرم اينکه مي باشد تو را اولاد يا زهرا

سرو پاى برهنه نيمه شب مى برد آن جاني
پياده در بر آن جانى جلاد يا زهرا

ز درد بازوان خسته تو حضرت صادق
بياد تازيانه خوردنت افتاد يا زهرا

رنج اين روضه مرا سوزانده
كه لعيني دل تو لرزانده

خانه اي را كه ملك در آن است
دشمنت با شرري سوزانده

آن چنان سخت هجوم آوردند
كه دهان همگي وا مانده

بسكه بي رحم تو را مي بردند
كفشهايت دم در جا مانده

به جفا كاري و حرمت شكني
دشمنت كينه به دل مي رانده

بخدا سخت تر از اين غم نيست
كه عدو چشم تو را گريانده

بارالها تو نيار آن روزي
كه شود حجت حق درمانده

دل من هم به تسلاي غمت
پشت ديوار بقيع جامانده

ارسال نظر برای این مطلب